برادر ،اينچنين خواهد بود ،تا زماني كه چون حر ،حريت و آزادگي را ياد نگيريم ، تا زماني كه در «عاشوراي اسارت» ، باقي مانده باشيم ،ديگر نوبت به « عاشوراي حريت » نخواهد رسيد .
تا آن زمان ، كافي ها بسيار روضه خواهند خواند ، و مردم بسيار خواهند گريست و رنج حسين تنها در تشنگي اش خلاصه خواهد شد .
تا آن زمان ،ديگر نيازي به تپه هاي اوين نيست ، در خانه هاي خود ،اعدام مي شويم - مگر نه اينكه آدمي بي اميد ،ديگر زنده نيست ؟!