سلام عزيز دل ام.
خيلي بده توي فضايي كه آدم بايد راحت باشه،راحت نباشه!
بالاخره دنياي مجاز ي رو هم آدمهاي واقعي مي سازن!
دل تنگتم!
يا رب از ابر هدايت برسان باراني
پيشتر زانكه چو گردي زميان برخيزم
گرچه پيرم تو شبي تنگ در آغوشم كش
تا سحرگه زكنار تو جوان برخيزم!
من با اين شعر حافظ ازت خاطره دارم.تو يادت مياد؟
