پاييزت خوش ...

يواش يواش دارم ايمان ميارم که عمر هر خوشي براي تو زودگذره و مقدمه‌اي هست براي رنج بيشترت ولي حاجي جون شک ندارم که «اگر با من نبودش هيچ ميلي ... چرا ظرف مرا بشکست ليلي» ...

چيزي نيست که حل نشه.

اگه متهم به نامردي نشم ميخوام بگم از اين رنجي که مي‌بري همچين هم بدم نمياد ... کوره آدم‌سازيه زندگيت!

اميدوارم اولين بارون پاييزيت رو همه با هم جشن بگيريم و آسمون دلمون برعکس آسمون خدا ابري نباشه

مي‌خوامت با همه رنج‌ها و غصه‌هات